24 september 2009

Stockyard

Vandaag hebben we een stockyard (veilingplaats) bezocht. Misschien wel een van de droevigste plaatsen voor dieren na het slachthuis. Meestal is het slachthuis dan ook de volgende stop.

We werden goed voorbereid op wat kon gebeuren en mochten geen activistenkledij dragen of camera's of zo meenemen.

Bij het binnenkomen zie je de dieren die per opbod zullen verkocht worden achter houten afsluitingen staan. Ze worden vervolgens per soort en grootte een ruimte binnen gedreven en gaan daarna één per één de ring binnen waar ze gekeurd worden en onder de hamer gaan.

Het spreekt vanzelf dat ze niet met lieve woorden en aanrakingen behandeld worden. Gelukkig waren we geen getuige van zwaar misbruik maar er werden wel stokken gebruikt om ze naar de juiste plaats te drijven. Hier valt alles onder de wet. Ze mogen geslagen, geschopt, voortgesleurd worden zonder dat er sprake is van een overtreding. Ze worden behandeld als voorwerpen en zijn nog minder waard dan een gsm.

Eigenlijk is dit vooral een plaats om van de bijproducten van de melkindustrie af te geraken, mannelijke kalfjes dus. Meteen na de geboorte worden ze van de moeder weggenomen zodat alle melk voor menselijke consumptie kan gebruikt worden. Het is hartverscheurend om hen te horen roepen om hun moeder. Ook de moederkoeien roepen soms nog dagenlang om hun afgenomen kalf, steeds opnieuw, jaar na jaar bij ieder afgenomen kalf tot ze na 3 à 4 kalveren zelf geslacht worden.

De kalfjes die geveild werden waren allemaal tussen een dag en een week oud en zelfs de navelstreng hing er nog aan. Sommigen staarden wanhopig voor zich uit, anderen probeerden op onze vingers te zuigen op zoek naar melk. De meesten waren verstijfd van angst en een paar enkelingen huppelden in het rond met hun beentjes in de lucht, hun laatste vreugdesprongen...

Ik kon ze zelf niet aanraken want dat zou mijn hart gebroken hebben. Ik heb hen sterkte gewenst en me verontschuldigd voor mijn medemensen. Ik heb me zelf ook schuldig gevoeld omdat ik zolang wel zuivel gegeten heb.

Ik hoop dat deze praktijken over niet al te lange tijd niet meer nodig zullen zijn. Er bestaan immers zoveel gezonde en lekkere alternatieven voor melk waar geen leed aan te pas komt.

We hebben dus zelf geen beeldmateriaal maar voor wie wil zien hoe het er in een stockyard aan toe gaat: http://www.youtube.com/watch?v=bUZ0uxpfBWA

En we hebben ook vrolijke beelden die jullie zeker moeten zien:
http://www.youtube.com/watch?v=7IoFZssCMn4
http://www.youtube.com/watch?v=fB6lbMxhCgM&feature=channel



Geen opmerkingen:

Een reactie posten