Baby's

Gisteren kregen we een oproep van een mevrouw die 5 dagen geleden bij het uitladen van een schapentransport aanwezig was. Toen de schapen uitgeladen waren zag ze een dood lammetje liggen. De eigenaar 'tja er zal er één bevallen zijn onderweg...' en toen zag ze ook nog een levend lammetje. De man vertoonde geen enkele interesse in het diertje en op de vraag of de moeder ervan niet te vinden was kon hij alleen maar lachen. Alle schapen waren bestemd voor een lifestockmarket, dus om ter plekke ritueel geslacht te worden. De vrouw kreeg het diertje mee en verzorgde het zo goed mogelijk tot ze begon in te zien dat een lammetje een schaap wordt en ze het dus eigenlijk niet kon houden.

We reden er dus gisteren om, ons verwachtend aan het ergste. Het diertje had immers geen biestmelk gekregen en werd gevoed met babymelk voor mensenbaby's. We ging vlug nog binnen in K-mart om pampers waar we hulp nodig hadden om de juiste pampers te vinden. Ze zullen het daar zeer verdacht gevonden hebben: 3 vrouwen met vuile kleren die om pampers voor een grote baby vragen...

Toen de deuren opengingen van de wagen waarin het zich bevond, begonnen we alledrie tegelijkertijd te gillen van vertedering. We werden bekeken door 2 gitzwarte oogjes en het beestje zag er springlevend uit. Ik gaf het direct melk waar het gretig van dronk. Daarna viel het in de auto op mijn schoot in slaap. Ik werd nog ondergeplast en ondergepoept maar dat nemen we er allemaal met plezier bij :-)

Bij aankomst in veganhouse waren de reacties dezelfde. Er kwamen ook nog anderen van op de boerderij op bezoek. Telkens als er een nieuw dier bijkomt, leeft iedereen hier mee alsof het een nieuw lid van de familie is.

Veganhouse was in een mum van tijd omgetoverd tot een stal, want ook het geitje Evan kreeg er sinds gisteren zijn stekje. De nacht verliep zoals verwacht heel goed voor het lammetje en heel slecht voor mij. Hij sliep bij me in bed, dus ik heb eigenlijk geen oog dicht gedaan.

Deze morgen was Evans toestand weer achteruit gegaan. We besloten hem dus voor de 3de keer naar de dierenkliniek te brengen. Ze zeggen er steeds dat er niets met hem aan de hand is maar een jong geitje hoort levenslustig te zijn. Daarnet kregen we een telefoontje van het meisje dat hem voerde dat hij onderweg gestorven is. Er zijn al heel wat tranen gevloeid. We hebben echt alles proberen doen voor hem en voelen ons in de steek gelaten door de dierenkliniek.

Angelo, het lammetje zorgt wel voor verstrooiing. Hij huppelt en springt in het rond en volgt iedereen die in de buurt is.

Hij moet wel zo snel mogelijk een bloedtransfusie krijgen om hem de antistoffen te geven die hij momenteel niet heeft.

Iedereen duimen dat hij het haalt!