geitenleed en schapenverdriet

Gloria leefde verschillende jaren vastgebonden aan een muur met een koord van ongeveer 1m lang. Haar uier is zo gezwollen dat ze bijna niet kan lopen en ook niet gemakkelijk kan gaan liggen. Toch werd er niets ondernomen om hier iets aan te doen. Uiteindelijk besloot iemand Farm Sanctuary te bellen en dus reden we naar Chicago. Iedereen was er verwonderd dat we geïnteresseerd waren in die geit.

Momenteel staat ze waarschijnlijk voor het eerst in haar leven in een ruime stal met vers stro en hooi. Ze geniet ook van de aandacht. Ze zit ook onder de luizen en heeft een abces aan de hals maar daar wordt ze al voor behandeld. Morgen gaat ze naar de dierenkliniek waar haar uier zal weggenomen worden.

We zullen allemaal verademen in haar plaats dat ze eindelijk vrij zal kunnen bewegen.

Michael kwam hier vrijdag aan. Hij komt van een schapenkweker en zou binnenkort lamsvlees geworden zijn. Iemand van de boerderij kon hem vrij praten en dat komt goed uit want hij is maar een beetje ouder dan Angelo.

Vandaag werden ze voor het eerst aan elkaar voorgesteld. Michael was heel blij en volgde Angelo overal. Angelo daarentegen heeft nonstop gehuild, uren aan een stuk omdat hij niet meer bij zijn 'familie' is. Het zal vermoedelijk een drietal dagen huilen. Het is vreselijk om het te horen maar er is niets wat we kunnen doen. Ik ga er nu en dan eens bij en dan is hij heel blij maar als ik weer wegga begint hij weer hartverscheurend te roepen. Het zal ook de eerste nacht zijn dat hij niet bij me in bed kan slapen.

Normaal blijven schapen levenslang bij hun moeder, maar in dit geval is het niet mogelijk want ik keer volgende week terug naar België en hij verhuist naar Michigan.